Ailede çocuk yetiştirmenin birçok yöntemi vardır. İkna, tekrarlama, teşvik, cezalandırma ve taklit sırasına göre en popüler ebeveynlik yöntemlerinden birinin temeli G.I.Schukina, V.A. Slastenin ve Yu. K. Babansky'nin yaklaşımlarıydı.
Bu eğitim şekli, aktiviteye bütünsel bir yaklaşımın metodolojisine ve bir davranış modeli oluşmasına dayanmaktadır. “Bir Çocukla İletişim Kurmak” adlı kitabında aynı terbiye yönteminden bahseder. Nasıl? ”Ünlü Rus psikolog Julia Gippenreiter.
mahkumiyet
Pek çok psikolog, ikna (öneri) kavramını ayrı bir ebeveynlik biçimi olarak sınıflandırır. Böyle bir sınıflandırma oldukça doğru görünmemektedir, çünkü eğitim sistemlerinde listelenen yöntemlerin çoğu inançların uygulanmasını içerir.
İnanç, koğuşta zihin, duygu, irade ve duyguları üzerinde entelektüel ve duygusal bir etkiye sahip psikolojik bir araçtır. İkna, ikna edicinin kendine güveni ve esnekliği ile zıt kılanın mantığını, kanıtlarını ve karizmasını kullanır.
Aynı şey öneri hakkında da söylenebilir, ancak öneri, koğuşun bilinçaltını mantıksal inancın aksine sezgisel bir düzeyde etkiler. Öneri uygulamasının sonucu, eğitimcinin otoritesine, empatik yeteneklerine ve öğrencilerin algılayıcılığına bağlıdır.
Herhangi bir psikolojik ve pedagojik etki, ikna ve öneri yöntemine dayanır. Basit bir deyişle, çocuk yetiştirmek, bizce bir şekilde onlara doğru olanı empoze etmeye çalışıyoruz.
Sözlü ikna pratik yaparken, mantıklı gerekçelendirme becerilerini arttırmak, doğru örnekler getirmek ve sizinle çocuk arasında temel bir yapı güvenini kazanmak gerekir - bunlar herhangi bir eğitim yönteminin başarılı bir etkisi için anahtar faktörlerdir.
Ebeveynler en sık olarak, bu yöntemleri saf bir biçimde kullanırlar: Çocuğa ne kadar zeki olduklarını söylerler, ona her şeyle başa çıkacağı konusunda ilham verir. Bu araç iyi çalışır, ancak yalnızca çocuk gerçekten akıllı ise. Yanlış bir şey yaptığını gerçekten anlarsan, ona karşı konulamazlığın hakkında yanlış bir izlenim bırakmamalısın.
Hatalarını görmezden gelmeyin, ama onlara işaret ederek Yahudi annelerin ilkesine göre hareket edin. Çocuklara “Yanlış yaptınız” demediler: “Böyle iyi bir çocuk nasıl bu kadar kötü bir şey yapabilir?” Ve pratikte çok daha etkili çalışır ve çocuğun yanlış davranışın, bir utanç duygusunun ve aptalca şeyler yapmama arzusunun farkına varmasına neden olur.
tekrarlama
Psikolog Anna Bykova "Bağımsız bir çocuk veya nasıl" tembel anne "olacağı adlı kitabında yinelenen taktikleri önemsiyor. Aslında, bu çok basit bir yöntemdir ve ebeveyn ile çocuk arasında temas kurmak için gereklidir.
“Tekrar” derken, “öğrenmenin anası” atasözünün normal terimini kastediyoruz ama duyulanın tekrarı anlamına gelmiyor. Basit bir örnek: bebek, siz onu yatırdıktan sonra yatak odasından kaçar, nefes verir ve işinizi yapmaya gider. Kötü bir ebeveyn ne yapacak? Büyük olasılıkla, bebeğin davranışının nedenlerini gerçekten anlamadığı için onu tekrar uykuya gönderecek.Çocuk yetiştirme konusunda usta bir ebeveyn, bebeği kucağına alır ve bebeğin uyuyamayacağı gevezeliklerini dinler, bebek canavarın yatağının altında ya da sadece anne / baba olmadan çok sıkılmış görünüyor.
Böyle bir durumda, çocuğun ne dediğini dikkatlice dinlemelisiniz ve sonra düşüncelerinize devam ederek sözlerini tekrarlamalısınız, örneğin: “Korktuğunuzu anlıyorum, çünkü oda karanlık ve yatağın altında biri varmış gibi görünüyor. Birlikte gidelim ve kimsenin bulunmadığından emin olalım, sonra en sevdiğiniz lambayı bir baykuş şeklinde yakacağım, tamam mı? ”
Tekrarlama yöntemi, çocuğa onu anladığımızı göstermek için problemi konuşma prensibi ve onu rahatlatma ve tavsiyenizi ve açıklamalarınızı dinlemesini teşvik etme fırsatıdır.
Bir çocuğun kolayca eğitime katılabilmesi için, yalnızca sizi anlaması değil, aynı zamanda onu anladığınızdan emin olması gerekir. Bu açıdan, çocuğun sözlerinin tekrarını bir yetişkinin dudaklarından duyması çok önemlidir, ancak yetişkin, bu sözleri tekrarlayan, çocuğun karşılaştığı sorunun özünün daha iyi farkındadır.
Ceza ve teşvik
Slav ülkelerinde havuç ve çubuk metodu uzun zamandır ana eğitim metodu olarak kabul edilmiştir: kötülere azarlamak, iyiyi övmek. Avrupalılar, eğitim yöntemine çok dikkatli bir şekilde ceza ile yaklaşırken (Karen Pryor, “köpeğe boğulma” kitabında cezalandırmamaya, görmezden gelmeme önerisinde bulunurken), Rus ebeveynler, daha acımasız yöntemleri bile, daha katı yöntemleri tercih ediyorlar.
Her ebeveyn kendisi için kabul edilebilir bir teşvik ve ceza normunun ölçüsünü belirler, ancak psikolojik açıdan her iki yöntemin de kendi kuralları vardır (kullanım önerileri). Terfi ile ilgili olarak, psikologlar şunları önerir:
- Çocuğu sadece özel değil aynı zamanda diğer insanlarla iletişimde ve çocuğun duyacağı şekilde ayarlayarak cesaretlendirin;
- Çocuğu, başarılarıyla orantılı olarak gerekli kılar: küçük başarılar için - ölçülen, büyük için - aktif olarak;
- Çocuğun eylemlerini not etmek, bir gerçeği belirtmek ve açık övgüyü ifade etmemek gibi daha sık görülür: eğer çocuk odayı titizlikle silmişse - onu övgülerle bombalamamalısınız, ama şimdi çocuk odasında ne kadar temiz ve düzenli olduğuna sevinçle dikkat edin;
- Cesaret, çocuğun gelecek için sonuçlar çıkarması ve yeteneklerini hissetmesi için tasarlanmalıdır;
- Örneğin, “İyi çalışırsanız bir bisiklet alacağım” demek için önceden bir söz veremezsiniz. Bu yüzden çocuğa sadece hediye şeklindeki teşvik için öğrenmesini sağlayın, ancak eğitimde başka bir amaç görmeyecek. Her şey bir şey uğruna gerçekleştirilmemelidir, bazen hayatta böyle bir şey yapmanız gerekir: Komşularınıza dikkat edin, ihtiyacı olanlara yardım edin ve işlerini yapın. Bunu çocukluktan öğretmek gerekir;
- Terfi için tatlılar yerine kullanmayın. Genç yaşta bir çocukta aşırı kilo ve şeker bağımlılığı görünümünü tetikleyebilirsiniz.
Ceza durumunda, dikkatli olmalısınız. Psikoloji açısından bakıldığında, ceza yönteminin bazı tuzaklar vardır:
- Ceza adil olmalı: suistimalin sebebinden emin değil - öğren, sonra çöz;
- Çocuğun kendi onurunu küçük düşürmeyin, eleştirmeyin ve cezalandırmayın, kötüye davranmaya odaklanmayın;
- Sadece cezalara ve yasaklara odaklanmayın. Hem davranışın kötü yönlerini hem de iyi yönleri gözlemleyin. Örneğin, günlüğündeki bir düşüş için cezalandırın, ancak çocuğun zeki olduğunu not edin, çünkü ayeti kendi bakış açısından anladı ve bunun öğretmenin bakış açısına uymadığı gerçeği onun suçu değil;
- Daha önceki bir iyilik eylemi için cesaretlendirmeyi reddetmeyin. Eğer çocuk ev işi için teknelerle parka bir gezi şeklinde terfi etmişse, ertesi gün bir teklif getirdiği için iptal etmeyin. Parka gittikten sonra bunun için bir ceza ile gel.
Tedbirin en iyisi için, ceza derecesine göre - bu çocuk yetiştirmenin temel yöntemidir. Her şeyin bir ölçüsü olmalı.
imitasyon
Mükemmel bir terbiye, örnek oluşturmaktır. Çocukların ebeveyn davranış şeklini kopyalamaları normaldir. Bunun kendi yararları vardır, başarılı bir yetiştirme süreci basit ahlaka dayanır: çocuklarınızın davranmak istediği şekilde davranın. Başkalarına, günlük şeylere ve hayatın rutinlerine karşı tavrınıza bakarak, bilinçsizce kopyalarlar. Bu, yalnızca cezadan kaçınmak için değil, aynı zamanda eğitmek, neredeyse hiçbir şey yapmamak, sadece zaman zaman düzeltmek için izin verecektir.
Çocuklar için bir örnek sadece ebeveynler değil, diğer insanlar, diğer çocuklar, kitapların karakterleri, çizgi filmler, hikayeler olabilir. Çocuğa zamanında dikkat etmek ve onu doğru örneklerle kuşatmak önemlidir.
Yakalama bir: uzun ve özenli bir iş başaracak. Bu yöntemle, çocuklar sadece davranışları değil aynı zamanda olumsuz davranış yönlerini de benimsedikleri için son derece dikkatli olmalısınız.
En iyi seçenek, yalnızca genel olarak kabul edilen davranış normlarına uygun olarak yalnızca daima davranış gösterme tutumunu belirlemektir, o zaman çocukların iyi bir örnek almaya başlayacağından emin olabilirsiniz.
Özetlemek
Eğitim araçları aslında basit ve anlaşılabilir ancak kullanımı zor. Her ebeveynin, çocukluğundan sabitlenmiş, kendi ebeveynlerinden, çevreden ve büyüdükleri zamanlardan benimsemiş bir davranış modeli vardır. Herkes eğitimli çocukları yetiştirmek için kendi yetiştirme konusunda çalışmanız gerektiğini anlamıyor.
Ne yapılması gerektiğini ve hangi tarafa yaklaşacağını anlamaya çalışan birçok ebeveyn, bilgili insanlardan tavsiye ister: eğitimciler, psikologlar, kitap yazarları ve eğitimciler.
Çocuklarını yetiştirmeyi ve bilgilerini dünyaya aktarmayı kendi deneyimlerinden öğrenen, anneler ve babalar gibi ünlü psikologlar tarafından yazılmış çok sayıda kitap vardır. Pedagoji klasikleri şöyle kitaplardır:
- “Üçten sonra çok geç” Masaru Ibuka - çocuklara çok erken yaşlarda ihtiyaç duydukları bilgileri, aktif olarak bilgi emdikleri zaman öğretme kitabı;
- “Siz ve çocuğunuz hakkında büyük bir kitap” Lyudmila Petranovskaya - ünlü Rus psikoloğunun çocuk yetiştirme, çatışmalar, ruh halleri ve kendine güven oluşturma;
- "Tembel anne" Yani, üçlemenin tamamı Anna Bykova: “Bağımsız bir çocuk ya da nasıl“ Tembel anne ”olacağına,“ Tembel anne ”nin alıştırmalarını geliştirmek,“ Tembel anne sakinliğinin sırları ”- ilginç bir unvanı olan kitaplar, topikal hakkında konuşarak: bağımsız ve zeki çocuk, çocukçuluktan kurtul ve ona her şeyi kendi başına nasıl yapacağını öğret;
- “Ebeveynler İçin En Önemli Kitap” Julia Gippenreiter - modern dünyada çocukların nasıl yetiştirileceğine dair önemli ipuçlarının üçlemesinin sıkılması.
- “Kaçınılması Gereken 100 Ebeveynlik Hatası” Olga Makhovskaya, ebeveynlerin tipik kusurları ve onları düzeltmenin yolları hakkında mizah ve bilgelik içeren bir kitaptır.
Ebeveynlik çok zor bir konudur, ancak kendi gücünüze inanıyorsanız, hatalarınızın farkında olun ve düzeltmeye çalışın, gerçek ebeveyn barışı elde edebilir ve akıllı, sakin ve iyi yetiştirilmiş çocukları yetiştirebilirsiniz.
