Diğer ülkelerde neden çocuklara bağırmanın bile yasak olduğunu hiç merak ettiniz mi? Dahası, Batı'da çocuklar için kurumsal cezayı reddetti, ancak onları başka eğitim yöntemleri ile değiştirdiler. Ve onlardan bir örnek almamız gerekiyor.
Çığlıklar ve cezalar neden değersizdir?
Önceden, kemer eğitimi ilgiliydi, ama şimdi daha fazla ebeveyn bu yöntemleri terk ediyor. Bu da böyle bir hoşgörü, iyi bir şeyle bitmiyor.
İlk önce neden çığlıkların ve cezaların genellikle işe yaramaz olduğunu anlamalısınız?
- Bedensel eylem, çocuğun küstahlığına neden olur ve intikam almak için suistimalini tekrar etmesi muhtemeldir;
- Haykırış ve cezalarla, çocuk bu davranışın nedenini anlamamakta ve bundan sonra tekrar hatalar yapmaktadır;
- Şiddet şiddeti doğurur. Ebeveynleri tarafından cezalandırılmaya tabi tutulan çocuklar başkalarına karşı çok daha acımasız ve saldırgan;
- Olumsuz etki, çocukları sevilmedikleri ve ihtiyaç duymadıkları sonucuna götürür. Bu, depresif bir duruma ve psikolojik sorunlara neden olur.
Ayrıca, çocuğun yaşadığı stres hastalığı ve zayıf bağışıklığı tetikleyebilir.
Olması gerektiği gibi, böyle bir ebeveyn davranışı son derece olumsuz bir etkiye sahiptir. Çocuklar sertleşir, tamamen ilkelere aykırı davranışlarda bulunmaya devam ederken, kendilerine yönelik kötü bir tutumun nedenlerini anlamazlar.
Unutmayın, gelecekte kırgın çocuk aile ile iletişim kurmayı reddedebilir. Ya da daha kötüsü - Bu davranış şeklini kendi çocuklarına aktaracaktır.
Cezasız çocuğu güvence altına alma yolları
Kontrolsüz çocukların sorunları uzun zamandır Avrupa'da ve yurtdışında mücadele ediyor. Dahası, bunu “yumuşak bir yerde kemer” klasik Sovyet yöntemiyle yapmıyorlar. Peki en güvenilir ve etkili yöntemler nelerdir?
Doğru ifadeler
İşin garibi, çocukların yanlış anlaşılmasının en yaygın nedenlerinden biri, tam bir ifadenin olmaması.
Bir ebeveyn, “Bunu yapma. Bu imkansız. Kes şunu. Kendin gibi davran, ”dedi. Çocuk neden bir şeyin yasak olduğunu ya da ona dayadığını anlamıyor.
Bu durumda ne yapılmalı?
Çocuk çığlığın nedenlerini anlamıyorsa, çığlık atmak faydasızdır. Yavru kediyi neden kuyruğundan çekmemesi veya başkalarının eşyalarına dokunmaması gerektiğini ona açıkla. Ve talimat verirseniz, o zaman da belirtin.
Örneğin “Kendin gibi davran” ifadesi şu şekilde deşifre edilmelidir: koşmayın, çığlık atmayın, hareket etmeyin, vb.
Öfke nöbetine karşı sakin ol
Kötü davranıyor olsa bile, çocuğu sakin tutmak ve bozulmamak çok önemlidir. Bu davranış, yaklaşmakta olan öfkenin önlenmesine yardımcı olacaktır.
Ne yapmalı
Yumuşakça ama belirgin bir şekilde konuşun. Sesi sakin ve hatta sestir. Doğrudan çocuğun gözlerine bakın ve sorunun ne olduğunu yavaşça açıklayın.
Tipik olarak, bu davranış ayıktır, çünkü çocuğun söylediklerine odaklanması gerekir ve öfke için güç yoktur.
Açıklama için sessiz ortam
Diğer çocuklarla ve anneleriyle dolu olan avluda yüksek sesle okunan ahlaki öğretiler olumlu sonuç vermeyecektir. Bu durumda, çocuğun sosyalleşme ile ilgili sorunları olabilir, utanacak ve akranlarıyla iletişimden kaçınmaya başlayacaktır.
Çocukla kimsenin müdahale edemediği sessiz ve huzurlu bir ortamda iletişim kurmak en iyisidir.
Bebeği yana yatırın ve davranışlarında neyin yanlış olduğunu ya da sakinleşmesi gerekip gerekmediğini söyleyin. Bundan sonra oyuna geri dönebileceğine söz ver.
Sonuçları açığa çıkarın
Bazen biz, ebeveynlerimiz artık kötü davranışlarla başa çıkacak güce sahip değiliz. Ve çocuk çirkin davranmaya devam ediyor. Bu durumda ne yapmalı? Sonuçları olmasına izin ver.
Kötü davranışların sonuçları vardır. Eğer bu evrensel bir felaket değilse, bir kenara çekilin.
Çocuğunuza kendi hatalarından ders alma fırsatı verin!
Bu sadece doğru ceza değil, aynı zamanda iyi bir deneyim olacaktır. Ayrıca bu şekilde bebeği sorumluluğa alıştırırsınız.
Aslında, her şey oldukça basittir ve öfkenizi çocuktan çıkarmak için gerekli değildir. Batılı ebeveynlerin uygulamasının gösterdiği gibi, bu kararlar en çok modern çocukların eğitimi için geçerlidir.
Çocukla ilgili makul açıklamaları destekliyor musunuz, yoksa çığlıkların daha etkili olduğunu mu düşünüyorsunuz?
